زردآلو یک زردآلوی خنک، خوش مزه و طلایی – نارنجی رنگ در فصول گرم سال قلب را به لرزه می اندازد و کمتر کسی است که بتواند در برابر آن مقاومت کند. زردآلو از نظر گیاه شناسی متعلق به خانواده ی روزاسه یا گل سرخیان است. اغلب زردآلوها از نظر اندازه یکسان هستند و چیزی در حدود 4 تا 5 سانتی متر قطر دارند و وزن شان حدود 35 گرم است. از نظر ساختاری، کروی شکل است و دارای یک هسته ی مرکزی است که گوشت میوه آن را فرا گرفته است و دانه توسط یک پوسته ی سفت و سخت محصور شده است. زردآلوی تازه و رسیده و پر آب، طعم شیرینی شبیه آلوی برقانی دارد. میزان مواد مغذی در میوه هایی که توسط آفتاب به طور طبیعی خشک شده اند از آن هایی که تازه هستند بیشتر است البته طبیعی است که میزان ویتامین C در آن ها کاهش یافته است. دانه ها نیز خوراکی هستند و طعمی شبیه مزه ی بادام دارند. اما دقت داشته باشید که مصرف 2 عدد از آن در روز کافی است. هسته هایی که تلخ هستند دارای سیانور می باشند و موجب مسمومیت و حتی افراط در آن موجب مرگ می شود. از هسته ی زردآلو روغنی گرفته می شود که آن نیز برای اهداف خوراکی استفاده می شود. زردآلو فواید زردآلو زردآلوهای تازه، کالری کمی دارند اما منبع غنی ای از فیبرهای رژیمی، ویتامین ها و املاح معدنی هستند. * این میوه سرشار از فیتوکمیکال هایی است که موجب بهبود وضعیت سلامتی افراد می شود. این فیتو کمیکال ها به پیشگیری از بیماری های قلبی کمک می کنند، LDL (کلسترول بد خون) را کاهش می دهند و نقش حفاظتی در برابر سرطان ها دارند. * زردآلو یک منبع بسیار خوب از ویتامین A و کاروتن ها است. هر دو مورد ذکر شده دارای نقش آنتی اکسیدانی هستند و برای بینایی لازم و ضروری هستند. ویتامین A همچنین برای حفظ سلامت غشای مخاطی و پوست لازم است. مصرف میوه های طبیعی غنی از کاروتن به حفاظت بدن در برابر سرطان های ریه و حفره ی دهانی کمک می کند. * زردآلوهای تازه حاوی ویتامین C و دیگر آنتی اکسیدان طبیعی هستند. ویتامین C به افزایش مقاومت بدن در برابر عفونت ها (میکروبی و ویروسی و…) و پاکسازی رادیکال های آزاد اکسیژن مضر کمک می کند. * این میوه همچنین منبع خوبی از مواد معدنی مانند پتاسیم، آهن ، روی ، کلسیم و منگنز می باشد. پتاسیم یک ماده ی معدنی برای سلامت قلب می باشد. در واقع این عنصر یک جزء مهم سلول ها و مایعات بدن می باشد که به کنترل ضربان قلب و فشار خون کمک می کند. وجود آهن و ویتامین C در این میوه آن را انتخاب خوبی برای افراد مبتلا به کم خونی می سازد. همان طور که در بالا ذکر شد زردآلو حاوی آنتی اکسیدان بالایی است. بیشترین میزان آنتی اکسیدان آن متعلق به فلاونوئید پلی فنولیک مانند لوتئین، زآگزانتین و بتاکریپتو گزانتین ها می باشد؛ مجموعه ی این ها موجب حفاظت بیشتر سلول ها در برابر رادیکال های آزاد اکسیژن که دلیل پیری، سرطان ها و بیماری های مختلف می باشند، می شود. زآگزانتین، کاروتنوئیدی است که به طور انتخابی توسط سلول های شبکیه ای “لکه ی زرد” در چشم جذب می شود. بنابراین مصرف میوه هایی مانند زردآلو که غنی از زآگزانتین هستند به حفاظت چشم ها در برابر بیماری ماکولار وابسته به سن(AMRD)، مخصوصاً در افراد سالمند کمک می کند. خرید و نگهداری زردآلو زمان برداشت زردآلو معمولاً از اواسط اردیبهشت تا اواسط شهریور می باشد. میوه هایی را خریداری نمایید که دارای رنگ نارنجی – طلایی و دارای مزه ای خوب و بویی مطبوع و کمی سفت باشند و با فشار شست کمی فرو روند. از خریداری زردآلوهایی که دارای رنگ زرد کم رنگ هستند و خیلی زود چیده شده اند پرهیز کنید. زردآلوهای رسیده خوش مزه هستند و باید با احتیاط حمل شوند. آن ها را در یخچال در قسمت جا تخم مرغی نگهداری نمایید و تا حد امکان آن ها را سریع مصرف نمایید. روش های آماده سازی میوه های تازه را با آب سرد و با ملایمت بشویید و خیلی آرام آن را با یک پارچه ی نرم خشک نمایید. * زردآلوهای رسیده را به طور کامل با پوست آن بخورید تا بیشترین فایده را از آن ببرید. * تکه های خرد شده ی زردآلو را می توانید به سالادهای تان اضافه نمایید. * زردآلوها همچنین برای تهیه مربا، شربت و ژله استفاده می شود. * میوه هایی که در آفتاب به طور طبیعی خشک شده اند مانند کشمش می توانند در غذاهای مختلف استفاده شوند. زردآلو نکته ی قابل توجه زردآلوهای خشک شده اغلب با سولفیت ها عمل آوری می شوند تا عمر طولانی تری داشته باشند و در برابر اکسیداسیون و بی رنگ شدن در طی خشک شدن مقاومت بیشتری داشته باشند مانند آن چه برای دیگر میوه های خشک مانند انجیر نیز اتفاق می افتد. سولفیت که رنگ نارنجی روشن زردآلو را در طی فرایند خشک شدن تثبیت می کند موجب ایجاد حالت های حاد تنفسی در برخی افراد حساس مبتلا به آسم می شود. بنابراین افراد حساس به سولفیت می توانند در عوض از میوه های خشک بدون سولفور که قهوه ای رنگ هستند استفاده نمایند.